طناب نایلونی 100 متری

1٬589٬000 تومان
2٬835٬000 تومان
در انبار
ارسال رایگان
+ -

طناب یا کمند به یک رشته دراز از الیاف تابیده به هم گفته می‌شود. به هم تابیدن الیاف به شکل طناب برای استحکام بخشیدن به رشته مورد نظر و استفاده در امور کششی و اتصالی صورت می‌گیرد. طناب‌ها براساس موارد استفاده ازآن‌ها، از نظرساختمان، جنس الياف، استحکام و ساير فاکتورهای ديگرمتفاوت هستند. برخی استفاده از طناب‌های طبیعی را ترجیح می‌دهند و عده ای به دلیل خواص مطلوب طناب‌های پلاستیکی و نایلونی از آن ها بهره می‌گیرند. در ادامه با مواد به کار رفته در طناب‌ها آشنا می‌شویم.

مواد معمول به کار رفته در درست کردن طناب‌ها

  •  مو
  • پشم
  • نایلون
  • کتان
  • کنف
  • پلی‌پروپیلن
  •  فولاد

گاه در صنعت و ترابری بجای طناب از کابل و زنجیر استفاده می‌شود. طناب‌های کنفی هنگامی که در آب قرار بگیرند استحکام بیشتری از خود نشان می‌دهند.

از گذشته های دور تا به امروز، شاهد استفاده از طناب و کاربرد های آن بوده‌ایم. انسان در گذشته برای رفع نیاز های خود همانند بالا کشیدن آب از چاه، از طناب استفاده می‌کرده است. در آن زمان از موی گوسفندان و الیاف طبیعی برای ساخت آن استفاده می‌کردند. امروزه این وسیله در انواع مختلف و با جنس‌های جدید تولید می‌شود، که هر کدام می‌تواند کاربرد خاص یا متفاوت داشته باشد.

مشخصات طناب نایلونی

طناب نایلونی در دسته‌ی طناب‌های پلاستیکی و مصنوعی قرار می‌گیرد و از الیاف مصنوعی به نام پلی اتیلن و پلی پروپیلن ساخته می شود. زمانی که طناب پلاستیکی به روش تابیده تولید می‌شود به آن طناب نایلونی می‌گویند. مواد اولیه در تولید این طناب از دو نوع درجه یک و درجه دو (یک و نیم) است. مواد اولیه درجه یک از پتروشیمی خریداری می شود و مواد اولیه درجه دو نیز از بازیافت پلاستیک و نایلون تهیه می شود.طناب های نایلونی به دلیل مقاومت در برابر سایش ، قدرت، شناوری، شکل پذیری و همچنین مقاومت در برابر اشعه ماورا بنفش، بسیار شناخته می شوند. آنها سبک و در آب شناور هستند. خیس نمی شوند و به دلیل ضد آب بودن در صنایع دریایی استفاده می‌شود،ضمن اینکه می توانند با خوردگی شیمیایی مبارزه کنند و از ظرفیت عایق بالایی برخوردار هستند.  طناب‌هاي مصنوعي، در مقايسه با طناب‌هاي طبيعي از قدرت بيشتري برخوردارند؛ اما مواد مصنوعي به كار رفته در اين طناب‌ها، داراي نقطه ذوب پايين هستند؛ به طوري كه پلياتيلن در ۱۳۵ سانتيگراد و پلي‌آميد و پلي‌استر در ۲۶۰ سانتيگراد ذوب مي‌شوند. ساير مواد مصنوعي مورد استفاده در طناب‌سازي، شامل پلي‌استر، پلي اتيلن و پلي پروپيلن هستند اما تمامی این طناب‌ها در نهایت، به اشتباه طناب نایلونی نامیده می‌شوند. پس به هنگام خرید به این نکته توجه کنید زیرا هر طناب ویژگی‌های خاص خود را دارد.

طناب یا کمند به یک رشته دراز از الیاف تابیده به هم گفته می‌شود. به هم تابیدن الیاف به شکل طناب برای استحکام بخشیدن به رشته مورد نظر و استفاده در امور کششی و اتصالی صورت می‌گیرد. طناب‌ها براساس موارد استفاده ازآن‌ها، از نظرساختمان، جنس الياف، استحکام و ساير فاکتورهای ديگرمتفاوت هستند. برخی استفاده از طناب‌های طبیعی را ترجیح می‌دهند و عده ای به دلیل خواص مطلوب طناب‌های پلاستیکی و نایلونی از آن ها بهره می‌گیرند. در ادامه با مواد به کار رفته در طناب‌ها آشنا می‌شویم.

مواد معمول به کار رفته در درست کردن طناب‌ها

  •  مو
  • پشم
  • نایلون
  • کتان
  • کنف
  • پلی‌پروپیلن
  •  فولاد

گاه در صنعت و ترابری بجای طناب از کابل و زنجیر استفاده می‌شود. طناب‌های کنفی هنگامی که در آب قرار بگیرند استحکام بیشتری از خود نشان می‌دهند.

از گذشته های دور تا به امروز، شاهد استفاده از طناب و کاربرد های آن بوده‌ایم. انسان در گذشته برای رفع نیاز های خود همانند بالا کشیدن آب از چاه، از طناب استفاده می‌کرده است. در آن زمان از موی گوسفندان و الیاف طبیعی برای ساخت آن استفاده می‌کردند. امروزه این وسیله در انواع مختلف و با جنس‌های جدید تولید می‌شود، که هر کدام می‌تواند کاربرد خاص یا متفاوت داشته باشد.

مشخصات طناب نایلونی

طناب نایلونی در دسته‌ی طناب‌های پلاستیکی و مصنوعی قرار می‌گیرد و از الیاف مصنوعی به نام پلی اتیلن و پلی پروپیلن ساخته می شود. زمانی که طناب پلاستیکی به روش تابیده تولید می‌شود به آن طناب نایلونی می‌گویند. مواد اولیه در تولید این طناب از دو نوع درجه یک و درجه دو (یک و نیم) است. مواد اولیه درجه یک از پتروشیمی خریداری می شود و مواد اولیه درجه دو نیز از بازیافت پلاستیک و نایلون تهیه می شود.طناب های نایلونی به دلیل مقاومت در برابر سایش ، قدرت، شناوری، شکل پذیری و همچنین مقاومت در برابر اشعه ماورا بنفش، بسیار شناخته می شوند. آنها سبک و در آب شناور هستند. خیس نمی شوند و به دلیل ضد آب بودن در صنایع دریایی استفاده می‌شود،ضمن اینکه می توانند با خوردگی شیمیایی مبارزه کنند و از ظرفیت عایق بالایی برخوردار هستند.  طناب‌هاي مصنوعي، در مقايسه با طناب‌هاي طبيعي از قدرت بيشتري برخوردارند؛ اما مواد مصنوعي به كار رفته در اين طناب‌ها، داراي نقطه ذوب پايين هستند؛ به طوري كه پلياتيلن در ۱۳۵ سانتيگراد و پلي‌آميد و پلي‌استر در ۲۶۰ سانتيگراد ذوب مي‌شوند. ساير مواد مصنوعي مورد استفاده در طناب‌سازي، شامل پلي‌استر، پلي اتيلن و پلي پروپيلن هستند اما تمامی این طناب‌ها در نهایت، به اشتباه طناب نایلونی نامیده می‌شوند. پس به هنگام خرید به این نکته توجه کنید زیرا هر طناب ویژگی‌های خاص خود را دارد.